Santé, op dagen waar geen eind aan lijkt te komen!
Natuurlijk is Rome prachtig en de Inca trail lopen in Peru bijzonder, maar soms wil je gewoon rust. Geen mensenmassa’s bij die ene niet te missen bezienswaardigheid, geen hutjemutje strand en al helemaal geen volgeladen dertien in een dozijn-restaurants. Wat wel? Een kleine camping, waar je eindeloze dagen beleeft, aanschuift aan de table d’hote en je kinderen spelen tot ze erbij neervallen. Wij vonden zo’n plekje in de Gers, een vergeten stukje Frankrijk in het zuidwesten van het land.
‘Waah, wat doet die geit in onze hangmat?! Jaag hem eruit!’, roep ik naar de kinderen, waarop zoonlief van zes niet richting geit, maar naar mij rent. ‘Help! Mama! Hij komt naar me toe!’. Met vier poten tegelijk springt de geit uit de hangmat, de vlonder van onze safaritent op. Een seconde later staat hij op de steigerhouten buitentafel en neemt een hap van de roze geranium die op tafel staat. Gelukkig heeft onze snelle dochter van acht inmiddels campingeigenaar Jean-Marc gehaald. Hij grijpt de ongenode gast bij haar halsband en brengt haar terug naar de wei. ‘Sorry, hoor, ze zit nu in de pubertijd en is enorm ondernemend’, lacht hij. ‘We hebben haar sinds een maand of vier. Als jullie zin hebben, kunnen jullie morgen wel naar de biologische geitenboerderij lopen, waar ze vandaan komt. Ze maken daar fantastische geitenkaas.’
Heuvel op, heuvel af
De volgende ochtend ligt er een handgeschreven briefje in het mandje met warme baguettes en croissants op de veranda van onze tent. ‘Als jullie vandaag te voet naar de geitenboerderij willen, haalt Floor jullie om 9.40 uur op. We horen het wel. Groetjes, Jean-Marc en Floor’.
Een paar uur later lopen we door bossen, velden en heuvels richting de geitenboerderij. We passeren nieuwsgierige koeien, turen over het glooiende groene heuvellandschap en vergapen ons aan de romantische Franse landhuizen en boerderijen. Ondertussen verbazen we ons over het wandeltempo van de kinderen. De heuvels op, de heuvels af, is blijkbaar anders dan de eindeloze Hollandse vlakten, want hier geen zoveelste ‘zijn we er al?’.
Geitenboerin Marie ontvangt ons of ze alle tijd van de wereld heeft. In haar beste Engels vertelt ze dat al haar geiten een naam hebben – ‘die lichtbruine heet Cappuccino en zie je daar die witte dat is pannacotta’ – en dat ze de massagetechniek Shiatsu bij hen toepast als ze buikpijn hebben. Blijkbaar werkt het, want alle dames zien er op en top glanzend en gezond uit. Met een paar verse geitenkaasjes in de tas kunnen we weer richting camping. ‘Wacht heel even’, zegt Floor, ‘Van Jean-Marc kreeg ik de opdracht wat jonge geitenkaas mee te nemen voor de table d’hote van vanavond. Jullie eten toch ook mee?’
Eindeloze uren
Terug op de camping duiken de kids het zwembad in. Wij snijden een kaasje aan met een glas rosé erbij (natuurlijk van wijndomein Bilé uit de buurt, waar we eerder die week een wijnproeverij deden). Santé, op een middag luieren in de hangmat en het vooruitzicht op een avond tafelen aan een lange tafel vol lekker eten en gezelligheid!
Zo brengen we een week door op de camping van Jean-Marc, Floor en hun kinderen. Elke dag hebben ze wel een leuke suggestie om te doen. Misschien een dagje naar bedevaartsoord Lourdes, wandelen in de Pyreneeën of naar het meertje in de buurt? We hebben het stuk voor stuk gedaan, maar misschien waren het fijnste wel de tijdloze uren die we doorbrachten op de camping. Met kinderen die zich geen seconde verveelden, een heerlijk kokende campingbaas, fluitende vogels en … een geit die even wat leven in de brouwerij wilde brengen.
Kleinschalig & groener dan groen
De volledig ingerichte safaritenten op Camping Pouylebon kun je huren via Greencamp. Een reisorganisatie die de leukste, kleinschalige campings in Nederland, Frankrijk en Italië heeft uitgezocht om hun safaritenten te plaatsen (van M tot XL en Lodge-tenten). Ze worden stuk voor stuk gerund door (Nederlandse) campingeigenaren met passie en liggen op de mooiste, groenste plekjes. www.greencamp.nl
