“Lichaam-en-geest-in-verbinding”. Zeg dat eens een paar keer rustig hardop. De een vindt het zweverig klinken, ik vind het heel melodieus ontspannend klinken. Wat moet je je er bij voorstellen?

Het lijkt vrij abstract. Het leuke is dat het verre van abstract is op het moment dat je het herkent. Alleen, wij hebben zo veel met onze geest moeten werken en we hebben al zoveel gevoel moeten onderdrukken doordat we in de keten van een maatschappij moeten opgroeien, dat we zelfs naar ons eigen gevoel vaak op zoek moeten. Laat staan dat we de verbinding ertussen kunnen ervaren. Het is dichterbij dan je misschien denkt.

In veel gevallen is het herkennen van situaties makkelijker als er een spanningsveld is te bemerken. Wordt er niet altijd gezegd: “Als je wilt weten hoe het voelt om je lichaam te ontspannen, span het dan eerst aan en laat dat los”.

Een voorbeeld van dichtbij:

Ik word door de wekker wakker op een doordeweekse dag, -een dag waarop ik niet hoef te werken- met het gevoel dat ik nog wel een paar uurtjes heerlijk in bed zou willen blijven liggen. Meteen komt een stemmetje: “Je moet de dag goed gebruiken, niet te laat opstaan, beetje lui?” Soms voel ik dan een klein – ik noem het een – “stressvlindertje” in m’n buik. Tweestrijd ook wel. Ik kan daar op verschillende manieren mee omgaan. Ik kan denken: “Tja, ik MOET er echt uit”. Ik sta op, sta met enige tegenzin onder de douche en ik ga die boodschappen doen die ik op min telefoon hebt gezet. Ik loop de dag door met grotere en kleinere zaken en voor ik het weet is de dag om en begin ik aan de volgende dag. Ik heb mijn verstand laten voorgaan. Kijk ik leuk op de dag terug? Hmm.

Ik kan ook eerst kijken hoe graag ik wil blijven liggen. Nou, eigenlijk wel erg graag. Ik vraag me daarop af voor wíe ik eigenlijk direct uit bed moet komen en waardoor ik me daartoe verplicht voel. Je zult merken dat het antwoord daarop vaak berust op aangeleerd gedrag vanuit opvoeding, school, sociale omgeving. Iets wat in het verleden al is ingeprent en wat als normaal wordt ervaren.

Is het eigenlijk wel normaal dat je direct tegen je zin in uit bed zou stappen terwijl je de behoefte hebt te blijven liggen en je die dag niets bindends te doen hebt?

Mm, daar valt in elk geval over te twijfelen. Ik ga het eens anders doen. Dit betekent dat ik me nog een paar keer omdraai waarbij ik – misschien nog een beetje onwennig – geniet van het ‘luieren’. Ik ga vervolgens ontspannen onder de douche en ga na of ik die boodschappen echt nodig heb of dat ik ze net zo goed morgen kan doen. Of misschien voel ik me nu zo uitgerust dat ik met plezier die boodschappen doe. De rest van de dag besteed ik aan wat we ‘niets’ noemen of is dat juist aandacht geven aan mezelf? Ook niet verkeerd toch? Prettige dag gehad? JA!

Ik hoor de stemmen al: “Ja maar, ……….”. We hoeven het niet te hebben over een situatie waarbij je wel op MOET staan i.v.m. een afspraak met de tandarts, school of een teammeeting.

Het gaat natuurlijk over dagen waarbij je inderdaad de keuze kan maken die ik hierboven heb beschreven. Noem het een keuze bij een ‘luxe-probleem”, prima. Dat is dan maar zo. Als je leert bij niet al te moeilijke situatie de verbinding te leggen en de keuze te maken, zal dat van invloed zijn bij situaties die meer ingrijpend van aard zijn.

Ook ik kan echt van alles verzinnen wat er op de stippeltjes kan worden ingevuld om vooral niet toe te geven aan je gevoel en ja, áls je al wilt toegeven aan je gevoel, dan is dat niet iets wat van de ene op de andere dag opeens heel fijn voelt. In het begin kan het wat onwennig zijn, maar je zult merken dat het je het steeds makkelijker afgaat. In elk geval gaat het je makkelijker af om de keuze zichtbaar te maken en daardoor vrijer te handelen.

Bij de laatste keuze heb je beide componenten met elkaar in verbinding gebracht.

Door onze gastblogger Wytske van Veenendaal, 
initiatiefnemer en innerpreneur van lichaamengeestinverbinding.nl