Vanachter het glas.

In een busje hobbelen we richting de grootste sloppenwijk van Nairobi, Kibera. De muziek schalt uit de boxen en iedereen vraagt zich af waarom dit busje nog een busje mag heten.In Kibera stappen we uit en zodra we een voet over het spoor zetten zijn we in een andere wereld. Huisjes van spaanplaten een heleboel afval en overal bedrijvigheid. We lopen over het spoor en kijken uit over Kibera. De omvang van de sloppenwijk wordt nu pas echt duidelijk. Ik krijg een brok in mijn keel.

Terwijl we verder lopen over het spoor kijk ik naar mijn voeten en zie ik dat ik loop, toch voelt het ergens alsof ik niet over het spoor loop maar in de trein zit en dit alles bekijk vanachter het glas. Ineens voel ik een kinderhandje dat mijn hand vastpakt en sta ik weer midden in Kibera. Het afval, de spaanplaten en een lachend kindje. De dubbele lading van deze plek wordt na tien minuten in Kibera al duidelijk.

Tijdens deze eerste wandeling weet ik dat ik in Kibera ben maar toch ben ik er nog niet helemaal. Af en toe zit ik veilig in de trein en bekijk ik Kibera vanachter het glas. De komende weken hoop ik dat het glas langzaam zal vervagen en ik samen met de kinderen van Kibera over het spoor mag lopen.

Anouk

Het gaat ons om
Samen werken vanuit passie aan verbindingen met anderen, waar ook ter wereld. En zo werken aan vrede. Aan dromen van vrede en aan een wereld waar jongeren uit alle landen weer durven te gaan dromen. Door bijzondere reizen te koppelen aan millenniumdoelen, ontmoeten en co-creatie.
Wij nemen je mee op reis met een serie blogs. Lees hier elke week, 52 weken lang, hoe jongeren hun reis beleven.

www.millenniumtravels.nl
www.timukota.nl