Blog Melanie de Leeuw

Ik heb tegenwoordig twee cavia’s. Om onduidelijke reden heb ik deze ‘diersoort’ een aantal jaar geleden gebombardeerd tot ‘lievelingsdieren’. Het zijn schattige, rare, domme bolletjes die evolutionair gezien geen nut lijken te hebben, het is tot op heden althans nog niet ontdekt. De enige reden dat ze toch nog bestaan is, omdat mensen ze naar lieve lust blijven doorfokken. Doorgefokte bolletjes haar, wie wil dat nou niet.

Maar nu ben ik dus wel een moeder die een bepaalde verantwoordelijkheid heeft.  Ik wil het beste voor de diertjes die ik moet voeden. Een snelle zoektocht door het land van Google leerde me een geweldig iets: er is een hele wereld aan mogelijkheden als het op biologisch dierenvoer, bedekking, shampoo voor dieren en, het is heus, hondenpenningen aan komt. Wat?

En als je er over nadenkt, is het ook niet zo vreemd natuurlijk. Alles wordt tegenwoordig ook met een bio-variant uitgegeven. Ongeacht of het wel bio moet. Maar dit is een discussie die op een ander moment wel komt. Vol goede moed ging ik namelijk op zoek naar bio-spullen voor mijn babies. En wie zoekt zult vinden. Biologisch gecertificeerde hooi, voeding en bekleding voor de kooi bestaat dus gewoon. Jawel, lieve lezers, wil je écht duurzaam zijn, kun je dus nu officieel werkelijk alles ‘verbiologischeren’. Wat een tijd om in te leven.

Biologisch hooi bijvoorbeeld, heeft het felbegeerde bio-keurmerkje, is vrij van pesticiden en bestrijdingsmiddelen en is een oer-Hollands product. Geweldig natuurlijk. Klinkt allemaal perfect. Wat een gezonde cavia’s zal dit opleveren. Maar hebben we dit echt nodig in ons leven? Want naar mijn weten is het hooi dat je doorgaans in de winkels kunt kopen, helemaal niet zo vervuild. Gaan we een stapje te ver? Plak ergens een bio-keurmerkje op en je kunt het voor 3 keer de prijs verkopen, zonder dat het ‘echt beter’ hoeft te zijn, schreef ze cynisch. Vlees in voeding snap ik nog, maar de zaadjes en nootjes in caviavoer is een totaal ander verhaal. Zijn we nu zo ver dat alles in principe vervuild is, tot het keurmerkje op de verpakking staat te pronken?

Natuurlijk is dit niet met alles zo. En om mijn geweten voor nu nog te sussen heb ik nu vijf kilo hooi, negen kilo ‘scharrelvoer’ en ecologisch zaagsel (echt?) in mijn kamer. Kunnen mijn cavia’s in ieder geval lekker biologisch eten en leven, als de echte hipsters die ze natuurlijk zijn. Gekke wereld.

Melanie de Leeuw
Schrijfster en verdediger van de rechten van de cavia. Ze ziet zichzelf kinderboeken en romans schrijven, het dierenleed bestrijden of olifantenpoep scheppen in Artis. De eeuwige student met een groen hartje en een lege portemonnee. Te volgen via haar weblog
www.anextraordinarymonster.com.

Lees ook:
> Blog: Praten over geld en zo
> Nieuw: de Fairtrade cadeaubon!