Blog vanuit de Filipijnen

Het ene moment genieten van het super georganiseerde, schone Singapore, op het andere moment zit je middenin Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen én de thuisbasis van onze lokale partner NPFC. Manilla, een stad met 11,5 miljoen inwoners (Metro-Manilla) en geen goed georganiseerd openbaar vervoer systeem. Als je bedenkt dat maximaal 10% van de mensen een eigen auto bezit, kan een voorstelling worden gemaakt van de permanente verkeerschaos, vervuiling en smog. Met een beetje pech doe je over een paar kilometer bijna een uur. Het lawaai en de uitlaatgassen worden je soms te veel, maar de hartverwarmende vriendelijkheid van de mensen maakt dit meer dan goed.

Ik ben hier om een start te maken met het onderzoeken (en meten) van onze impact. In 1,5 week ga ik een aantal ondernemers bezoeken die via Lendahand zijn gefinancierd. Hoe gaat het met hen? Hebben ze hun plannen waar kunnen maken? Hebben ze mensen in vaste dienst kunnen nemen? Wat zijn hun toekomstplannen? Via een korte reeks blogs (4) neem ik je mee in de wereld van de Filipijnse MKB’ers. Vandaag deel I over Filipijnse poweronderneemsters.

We hebben het in NL vaak over het instellen van een vrouwenquotum in de top van bedrijven, omdat slechts 10% van de senior management functies wordt bekleed door vrouwen (bron: Trouw) . Wat dat betreft lijken de Filipijnen onze tijd ver vooruit: 47% van het senior management in de Filipijnen is vrouw! (bron: The Economist). Ook in het MKB zijn vrouwen sterk aanwezig; ruim 45% van de MKB bedrijven in de Filipijnen hebben een vrouwelijke eigenaar (bron: APEC.org). Daar doen wij nog een schepje bovenop bij Lendahand: 75% van de Filipijnse ondernemers die wij financieren is vrouw.

De vrouwelijke ondernemers die ik heb mogen spreken zijn stuk voor stuk échte powervrouwen. Work life balance? Waar héb je het over? Hard werken, creatief zijn en nooit uit het oog verliezen waarvoor je zo hard werkt: om je familie een goede toekomst te kunnen geven.

De meeste ondernemers laten vol trots hun onderneming zien. Neem bijvoorbeeld Célia van ACInnov8. Ze maakt milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen. Met een glinstering in haar ogen laat ze de binnengekomen bestellingen van vandaag zien.

Ze heeft sinds de door Lendahand verstrekte lening 3 grote klanten binnengehaald én heeft 7 mensen in vaste dienst genomen in de productie. Ze vertelt dat dit jonge moeders zijn die nooit hun school hebben afgemaakt. Voor hen is het verschil tussen een baan en geen baan bijna niet te bevatten. Zoals één van de medewerkers mij vertelt: ‘het is het verschil tussen 1 keer per dag eten en 3 keer per dag eten, het verschil om goed voor mijn kind te kunnen zorgen, en hem wel of niet naar school te kunnen sturen’. Slik. Als je dan geen kippenvel krijgt als iemand je dat zo vertelt… En wat als ze deze baan niet had gehad? Dan zat ze waarschijnlijk nog steeds thuis. De Filipijnen hebben het hoogste werkloosheidspercentage van Zuid Oost Azië, volgens de ILO. Met 7% lijkt dit niet eens zo hoog, maar in relatie tot de snelle bevolkingsgroei is het desastreus; naar schatting hebben ruim 12 miljoen Filipijnen geen baan.

We vervolgen onze weg naar Jenzell Garments. De eigenaresse Maria is een jonge Filipijnse vrouw die onder ander kleding maakt voor GAP. In het begin ietwat verlegen, maar, na een korte tour door haar naaiatelier en wat grapjes hier en daar vertelt ze haar mooie verhaal.

Vóór de door Lendahand verstrekte lening naaide zij en haar medewerksters (32) alleen de kleding. Ze was dus onderaannemer, en dat betekent vooral kleine marges. Net voldoende om de mensen te betalen en het bedrijf te laten voortbestaan. Maar te weinig om te kunnen investeren in groei. Met de lening van Lendahand kan ze nu zelf grote rollen stof inkopen, maakt ze ontwerpen voor de klant en als deze ze heeft goedgekeurd, produceert ze de kleding. In dit proces zit veel meer toegevoegde waarde, en dus marge! Ze heeft hierdoor al 7 mensen in vaste dienst kunnen nemen. Wat ze nog wil bereiken met haar bedrijf? Voor haar is het belangrijkste te zorgen voor haar familie. En, op de valreep, zegt ze: ‘begrijp je wat ik bedoel met familie’? Ze ziet de vraagtekens in mijn ogen en zegt: ‘iedereen die hier werkt is mijn familie’!

In mijn volgende blog lees je meer over de (dure) alternatieven die deze ondernemers hebben als het gaat om de financiering van hun bedrijf.

Lees ondertussen ook de andere artikelen uit ‘Dossier Mesofinance’ :
>  Wat is Mesofinance?
>  Sparen is zonde!
>  Blog: zakelijk sociaal
>  Economische ontwikkelingen op de Filipijnen
>  Ex-bankier succesvol als sociaal ondernemer