Het succes van Lendahand, na 5 jaar bestaansrecht en ruim 12 miljoen ‘gefund’ kapitaal in al succesvolle bedrijfjes in opkomende landen (how about that voor ontwikkelingssamenwerking!), geniet veel zichtbaarheid.

Aan de andere kant, sinds kort lees je ook wat vaker over de vermeende schaduwkant van crowdfunding in het algemeen; er gaan bedrijfjes failliet, de beloofde rentepercentages zouden lager liggen, etcetera. Zo niet bij Lendahand.
En omdat Lendahand’s Peter Stolze het veel beter kan vertellen dan ik, citeer ik hier -met toestemming- een deel van hun uitvoerige blog daarover: 

“Lendahand is in het Nederlandse crowdfunding landschap – tussen de talloze websites waar ‘de crowd’ Nederlandse bedrijven kan crowdfunden – op verschillende manieren een uitzondering. Niet alleen investeer je bij Lendahand in bedrijven in opkomende landen als Colombia, Kenia en de Filipijnen, de investeringen lopen doorgaans via lokale partners in de betreffende landen. Deze partijen fungeren als leningnemer en zodoende loopt een investeerder geen risico op de ondernemer die uiteindelijk een lening ontvangt, maar op de financiële instelling die er tussen zit. Pas als deze partijen in gebreke blijven, bestaat de (reële) kans dat het geld niet terugkomt.
Tot op heden hebben álle partners van Lendahand aan alle verplichtingen voldaan en zijn er géén betalingsachterstanden of defaults te melden.

Gaan we ooit een faillissement meemaken van een lokale partner? Die kans is best aanwezig. We contracteren elk jaar ongeveer 5-10 partijen en ook al vindt er een gedegen ‘due dilligence’ plaats (boekenonderzoek), het is nooit uit te sluiten dat zo’n lokale partner om wat voor reden dan ook omvalt. Natuurlijk monitoren we de financiële positie van deze instellingen grondig én structureel op kwartaalbasis, maar als er onverhoopt malversaties plaatsvinden, zullen we dat niet altijd voor kunnen zijn.
Ook zitten we in gebieden waar de natuur zich nog weleens laat gelden. Als veel ondernemers tegelijkertijd worden getroffen door een tyfoon, zal dat uiteindelijk ook effect hebben op de situatie bij de betreffende lokale partner.

Dus: spreiding is zoals altijd cruciaal. Not all your eggs in one basket. Aangezien lokale partners bij Lendahand juridisch gezien strikt gescheiden zijn, is het devies derhalve om de financiële documenten van de verschillende lokale partners goed te bestuderen, evenals de risico-rendementsverhouding ten aanzien van de projecten per partner – en vervolgens een verdeling te maken van de beschikbare gelden. Een vuistregel daarbij is om niet meer dan 10% van het vrij belegbare vermogen in te zetten voor crowdfunding. Ook spreiding van de investeringen over verschillende crowdfunding websites is aan te raden.”

De volledige -zeer interessante- blog lezen?

PS:  For the record: Lendahand heeft in deze zomer een vergunning als Beleggingsonderneming verkregen van de Autoriteit Financiële Markten (AFM).

Casual Friday bij een deel van het Lendahand-team. Vlnr: Peter Heijen, Koen The, Peter Stolze