Fair Wear: ‘kledingmerken, weet waar je produceert!’

fair-wear

Fair Wear Foundation pleit voor locatiespecifieke aanpak

Oveilige fabrieken, overuren, gedwongen arbeid; kledingmerken dienen zich bewust te zijn van de specifieke risicofactoren in de verschillende productielanden. Dat zegt directeur Erica van Doorn van Fair Wear Foundation.

“De kledingindustrie kent bepaalde risico’s, die in elk land spelen. Maar fabrieken in Turkije, Bangladesh of elders kennen daarnaast ook hun eigen specifieke problemen. Daar moeten merken op inspelen.”

Het doet ertoe
Het doet ertoe waar je als merk je kleding laat maken, stelt Fair Wear Foundation (FWF). De internationale organisatie zet zich samen met Europese kledingmerken in voor betere arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie. FWF organiseert volgende week een internationale conferentie met als thema Location Matters. “Locatie zou géén rol moeten spelen: het maakt niet uit waar je werkt; iedereen heeft dezelfde rechten”, legt Erica van Doorn uit. “Maar om dat doel te bereiken dien je als merk juist op de hoogte zijn van de specifieke problemen in een land, en de lokale context.”

Veel aandacht voor veiligheid in Bangladesh
In Bangladesh ligt de focus op gebouw– en brandveiligheid. FWF-bedrijven en de fabrieksmanagers waarmee zij werken, volgen gerichte workshops over dit onderwerp. “Na de ramp met Rana Plaza is er veel aandacht voor de veiligheid van kledingfabrieken”, zegt Van Doorn. “Terecht, maar tegelijkertijd is het ook zaak te kijken hoe in een bepaald land vervolgens met die veiligheid wordt omgegaan. Branddeuren worden bijvoorbeeld opengezet voor een snellere toevoer van stoffen. In de fabriek realiseert men zich niet dat dit juist voor een snelle verspreiding van brand kan zorgen. Daarom is het van cruciaal belang dat kledingfabrieken- en bedrijven goed worden geïnformeerd.”

Interview Chinese fabrieksdirecteur
In de Indiase kledingindustrie ligt FWF’s focus op het voorkomen en tegengaan van gedwongen arbeid. Onder het Sumangali schema worden meisjes geronseld als fabrieksarbeider met als belofte dat ze na drie jaar met een flinke bruidsschat naar huis mogen. Ze mogen vaak het fabrieksterrein niet af, maken veel overuren en worden soms vlak voor de termijn ontslagen.

Directeur Ding Hong Liang van de Chinese kledingfabriek HempFortex zal tijdens de FWF conferentie zijn visie toelichten op het tegengaan van extreem veel overwerken, een zwaarwegende risicofactor in de Chinese kledingindustrie. Hij wordt geïnterviewd door voormalig China correspondent Michiel Hulshof.

fair-wear

FWF gaat haar merken scherper controleren op hun locatiespecifieke aanpak. “Als bedrijven die in China produceren, willen voorkomen dat arbeiders zich over de kop werken, zullen ze ook hun eigen inkooppraktijken onder de loep moeten nemen”, legt van Doorn uit. “Is hun productieschema niet te ambitieus? Werken ze overuren misschien in de hand?” Voor steeds meer productielanden zijn FWF-merken verplicht om specifieke maatregelen te nemen. “Als bedrijven willen profiteren van de lage loonkosten in Bangladesh of Myanmar, moeten ze bereid zijn om te investeren. Om bij te dragen aan de opbouw van het land.”

Lees ook:
> Ikkominactie voor fair fashion
> Mail & Win fair fashion namens Goodfibrations
> Fair Wear Foundation pakt geweld in kledingfabrieken aan

Plaats een reactie op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.